Verbum supernum prodiens,

 

1. Verbum supernum prodiens,

Nec Patris linquens dexteram,

Ad opus suum exiens,

Venit ad vitæ vesperam.

2. In mortem a discipulo

Suis tradendus æmulis,

Prius in vitæ ferculo

Se tradidit discipulis.

3. Quibus sub bina specie

Carnem dedit et sanguinem;

Ut duplicis substantiæ

Totum cibaret hominem.

4. Se nascens dedit socium,

Convescens in edulium,

Se moriens in pretium,

Se regnans dat in præmium.

5. O salutaris hostia,

Quæ cæli pandis ostium,

Bella premunt hostilia;

Da robur, fer auxilium.

6. Uni trinoque Domino

Sit sempiterna gloria:

Qui vitam sine termino

Nobis donet in patria.